ORP "Mewa"

ORP Mewa – jeden z polskich trałowców redowych typu Jaskółka, nazywanych też minowcami. Był drugim z trzech okrętów Polskiej Marynarki Wojennej noszących tę nazwę.

Zbudowany w Stoczni Gdyńskiej. Wodowanie: 10 stycznia 1935, podniesienie bandery: 25 października 1935. Początkowo nosił znak burtowy: M. W okresie od 9.07.1939 do 25.08.1939 roku okrętem dowodził kpt. mar. Tadeusz Rutkowski.

Okręt uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 w składzie Dywizjonu Minowców, dowodzony przez kpt. mar. Wacława Lipkowskiego. Podczas operacji „Rurka” 1 września 1939, razem z pozostałymi trałowcami Dywizjonu, wziął udział w odpieraniu zmasowanego nalotu niemieckich bombowców koło Helu. Ciężka bomba lotnicza wybuchła w odległości kilku metrów od prawej burty „Mewy”, powodując uszkodzenia, w tym awarię steru. 9 marynarzy poniosło śmierć, 8 w tym dowódca było rannych, pokład był zalany krwią. Dryfujący okręt został następnie odholowany na Hel przez bliźniaczy trałowiec ORP "Rybitwa". Ponieważ naprawa była utrudniona, okręt został rozbrojony. 3 września 1939, podczas nalotu na port helski, uszkodzona „Mewa” została zatopiona bombami (razem z niszczycielem ORP "Wicher" i stawiaczem min ORP "Gryf").

Po kapitulacji Helu, okręt został wydobyty i wyremontowany przez Niemców. Następnie, „Mewa” została wcielona do niemieckiej marynarki pod nazwą „Putzig”, z uzbrojeniem 2 działek 20 mm. W 1940 została przebudowana na okręt pomocniczy – poławiacz torped (Torpedofangboot) z oznaczeniem: TFA 7 (według innych opracowań, TFA 9). Okręt przetrwał wojnę i razem z 3 innymi dawnymi polskimi trałowcami (OORP „Czajka”, „Żuraw”, „Rybitwa”) wszedł w skład rezerwowego zespołu niemieckiej służby trałowej. Okręty te zostały następnie odnalezione w Travemünde i rewindykowane przez władze polskie. 25 stycznia 1946 jeszcze w Travemünde okręt podniósł ponownie polską banderę i przywrócono mu nazwę ORP „Mewa”.

Po uzbrojeniu i wyposażeniu, połączonego z remontem w Kilonii, 12 marca 1946 „Mewa” z pozostałymi trałowcami powróciła do Gdyni, gdzie zostały wcielone do Flotylli Trałowców, tworząc 1. dywizjon. Okręt nosił wówczas znak burtowy: MW. Po remoncie w 1947, od 1 czerwca 1947 okręt służył w składzie Szczecińskiego Obszaru Nadmorskiego, trałując zachodnie wybrzeże z min.

W lipcu 1949 w związku z rozwiązaniem Szczecińskiego Obszaru Nadmorskiego „Mewa” została przebazowana do Gdyni i przebudowana na dozorowiec i pod oznaczeniem D-46 wcielona do 2. Dywizjonu Patrolowców. Zdjęto wówczas wyposażenie trałowe, a po remoncie w 1951 zmianie uległo uzbrojenie okrętu. W 1955 D-46 wszedł w skład Dywizjonu Patrolowców i Dużych Ścigaczy w Gdyni. W 1960 znak taktyczny zmieniono na 326. Wycofany został w 1970 i przekształcony na pozbawioną napędu barkę koszarową o oznaczeniu BK-2, stacjonującą w Świnoujściu. Pocięty na złom w 1981.

Modele kartonowe

Wydawnictwo	Nr	Skala	Wygląd
GPM	448	1:100